Als je kanker hebt, en daarvoor wordt behandeld, dan verleg je je grenzen. Vanaf dag één. Omdenken wordt je tweede natuur.
Wat ben ik een geluksvogel! Het is te behandelen!
Hier heb je de top tien omdenk-uitspraken van myself:
- Wat ben ik een geluksvogel! Het is te behandelen!
- Het behandelingstraject duurt zes maanden. 'Maar daarna ben ik waarschijnlijk wel beter!'
- Ik ben best wel moe van de chemo’s en ik voel me vaak niet zo lekker. Maar ik hoef niet te kotsen!
- Ja, ik was bijna kaal. Maar ik heb alweer haar! (Lees: pluizerige stekeltjes). Met de kerst smeer ik er lekker glittergel in!
- Ik heb dan wel geen haar, maar met een wollen muts op ziet niemand dat!
- Ik ben acht kilo aangekomen door de chemo's, maar ze slaan goed aan!
- (Op de weegschaal). O, nog nét geen tachtig kilo. Meevaller van de dag!
- Nee, dat is geen Marlies Dekkers bh. Dat zijn de lijnen en tatoeages voor mijn bestralingen!
- Nee, die tatoeages gaan nooit meer weg, en ze lijken echt niet op sproetjes, want ze zijn gitzwart. Ze steken boven elk wat lager uitgesneden kledingstuk uit, maar ze zijn wel stoer!
- Het is allemaal best zwaar, ook emotioneel. Ik huil soms wel eens hoor. Maar daarna schrijf ik er gewoon een grappig verhaal over!
Nee, dat is geen Marlies Dekkers bh. Dat zijn de lijnen en tatoeages voor mijn bestralingen!
